Hayat eve sığdı mı? (provakatif ve proaktif bir giriş olarak)

 

1. Dert ettiklerimiz

 

Karşılıklı anlama/öğrenme- Stüdyo kapsamında bildiğimiz şeyleri sınamak için değil karşılıklı anlama/öğrenme amacıyla bir şeyleri dert edindik.

 

Bir çeşit gerçekliğe dalma- Diğer önemli bir mevzu yapacağımız çalışma sürüp giden hayatın en özünde bir yerlerine değmeli, hatta içinden çıkmalı. İçinde bulunduğumuz coğrafyayı insanı politikayı, mimarlığın kavrayış biçimlerini ıskalamamalı. Tercihen sadece Türkeyede İstanbulda yapalabilecek kadar jenerik olmaktan uzak, bize yere has olmalı!

 

Açık hedef- Yüksek lisans stüdyolarında sıklıkla görülen teorik ve düşünsel zemini önemsiyoruz ancak bu fikri düzlemin gerçek tasarım eyleminden kaçmadan, kaçınmadan keskin, net üretime dair hedeflerimiz olmalı… Kaçınılamayacak ve muğlak olmayan amaçlar olmalı bunlar. Bunun içinde belki konuların biraz kısıtlandırılması gerekebilir ? Metotlarını tartışalım.

 

Kolektif üretim bireysel düşünce- Artık bireysel bir mimarlık üretimi ve düşünme şekli olmadığı kanaatindeyiz. Tüm stüdyo parçalardan oluşsa, farklı uçları olsa da bir bütün tek araştırma ve ürün ortaya konacak bir süreç olarak tarif etmeyi tercih ederiz. Zor bir metot ama bu stüdyo kapsamında hem güçlü birey-tasarımcı hem de güçlü ekip parçası olmayı öğrenmeyi hedefledik.

 

Açık kaynak- Sonuç ürün tüm nitelikleri ile kamuoyu ile paylaşabileceğimiz sosyal medya, web sitesi dijital sergi interaktif bir kurgu… Tüm bunlar kamusal bir üretime, bilgiye dönüşebilmeli.

 

2. Konu, İçerik

​

İlgilendiğimiz alan pandemi ile beraber değişen ya da değişmediği halde başka biçimde ilgimizi çeken yaşam alanları. Bu yaşam alanları aslında yine de pek değişmedi. Ancak bizim ona yüklediğimiz anlamlar değişti ve değişmekte. Mekânı, büyüklüğü, mesafeyi, sosyal mesafeyi, mekân kompozisyonlarını, bileşimlerini ve bileşenlerini yeniden düşünmeye bizi sevk etti.

Tabi bu düşünceler esasen pek de yeni değiller. Konut ve yaşam alanın dönüşümü mevzusu, kır-kent ilişkisi, kente yoğun göçü, göç sonrası dönüşüme uğrayan sosyal ilişkileri, mahalleyi, mahallenin dönüşümünde güvenlikli siteyi ve bunların ara kesitinde yeniden tanımladığımız balkonu, bahçeyi, koridoru, mutfağı ve bunların alt sekmelerinin ilişkilerini anlamayı gerektiriyor.

 

Bu dönüşen yaşam alanları zinciri konusu tek başına üzerine düşünmeye tartışmaya değer bir içerik sunuyor.

  

Alelade olana bakmak-yeniyi aramak yerine zaten coğrafyada olan biteni, avamı, herhangiyi, banal olanı tarayarak başlamak iyi bir giriş sağlayabilir. Yani hep çevremizde olan, görüp bakmadığımız şeyler belki pek umursamadığımız bazı gerçeklikler ? Banal ve herhangi, sıradan olanın gizli gücünü keşfetmeye yönlendirebiliriz onları.

Ne zaman bir şeyi çok iyi bildiğimi düşünsek, ve içine dalsak içinde bilmediğimiz başka bir dünya olduğunu görmüyor muyuz? Sanıyoruz bu sadece iyi bildiğinizi düşündüğünüz şeylerin içinde olabiliyor. O yüzden günlük hayat karşılaşmalarının görünmez derinliklerini önemsedik.

 

Küçük şeylerin mimarlığı-Büyük şeylerin belirlediği küçük şeyleri kurmak değil de... Bir master fikir, uçuşan kavramlar büyük cümleler ve alıntılar değil de,  küçük ve ufak şeylerin görünmez detayların kurduğu bir büyüklüğü araştırıyoruz.

 

Kolektif bir dünya kurabilmek; bu küçük şeylerin parça parça bir araya geldiği bir bütün dünya kurmayı deniyoruz. Bu hem kümülatif bir üretim hem de olabildiğince bireysel bir çalışma…

​

3. Yöntem / Stüdyo kurgusu

​

Üretilecek çok katmanlı bir senaryo dahilinde tüm stüdyo paydaşlarının mevcut bir yaşam alanını, ya da mevcut bir yaşam alanı içinde kurgusal bir parçanın 1 yıllık yaşam döngüsünü mekân ve tasarım üzerinden anlattığı kolektif bir çalışma...

 

Söz konusu alanı büyük ölçekli bir film seti ya da bir bilgisayar oyununda interaktif biçimde kurulmuş bir yaşam alanı olarak da tarif edebiliriz. Gündelik hayatın sorunlarına ilişkilerine nesneler ölçeğinden, mekanlar ölçeğine, örüntüler ölçeğinden ve bir çeşit mahalle yerleşim ölçeğine kadar kurulduğu, kurgulandığı bir uzun soluklu tasarım egzersizi bu.

 

Kent hayatı içinde halihazırda devam eden döngülere paralel kurmayı denediğimiz yeni mekanlar, o mekanların birbirleri ve bizlerin yan yana üst üste kurduğu mekanların ilişkilerinin irdelendiği etkileşimli bir yaşayan sistem kurmak amaç.

 

Bu bir çeşit alternatif eş zamanlı habitat tasarımı, mevcutta bildiğimiz yaşantı döngülerine paralel, bilmediğimiz karakterlerin bilmediğimiz mekanlarına da açılan pencereler kurabilecek.

 

Bu büyük (ne kadar büyük) oyun olanını detaylandırırken kendi araştırma ve tasarım üretim eylemlerimizin sürekli diğer ekip arkadaşlarımızın ürettiği ile etkileşime girmesi önemli.

 

​

Ekip